MOSKiT - Andrychów - Turystyka przyrodniczo-poznawcza

Szczyt w głównym grzbiecie Beskidu Małego, na południe od Andrychowa zwany również Madohorą. Jego stoki pokrywają piaskowcowe łomy skalne, na których można spotkać adeptów wspinaczki skałkowej. W rejonie szczytu znajduje się rezerwat leśny „Madohora” o powierzchni 78,1 ha, chroniący stuletni las świerkowy.

W pobliżu szczytu Leskowca (919m n p m.) pod schroniskiem PTTK „Leskowiec” znajdują się 2 kamienie z wyrytymi odciskami butów pierwszych znanych turystów, którzy wyszli na Leskowiec i postanowili ten fakt uwiecznić w tak oryginalny sposób. Bliżej szczytu Leskowca i milenijnego krzyża znajduje się płyta większa i cięższa. Z lewej strony widnieje inskrypcja: "Hr. MERY WIELOPOLSKA". Z prawej strony wykuto napis:" ROMAN BA. TAUBE". Pod nazwiskami widnieją pary obcasów. Na dole płyty wykuto datę : 4/9 1898. Kilkadziesiąt metrów poniżej pierwszej płyty znajduje się drugi pamiątkowy kamień. Płyta posiada znacznie mniejsze rozmiary. W górnej części płyty widnieje promieniście wyryta inskrypcja o treści: "Hr. Ad. Potocki". Poniżej nazwiska widnieje wykuty odcisk pary męskiego obuwia. Jeszcze niżej widać napis: Roku 1846.

Urokliwe miejsce, w którym Rzyczanka przecina warstwę czarnych łupków wierzowskich o dość dużej miąższości. Strumień wymodelował tu mini kanion, wodospadziki i kilka głębi. Wszystko to na odcinku ponad dwustu metrów w czarnych, przypominających swym wyglądem węgiel kamienny, łupkach. W niższej części doliny przeważają łupki, w tym czarne łupki wierzowskie. Posuwając się w górę potoku łupki przechodzą w bardzo twarde piaskowce łupiące się na kostki. Wyżej spotkamy białe margle z cienkimi wkładkami czerwonych i zielonych łupków, wreszcie grube ławice zielonkawych piaskowców. Wszystko to na odcinku niewiele ponad dwóch kilometrów.

Największa grota erozyjna w polskich Karpatach fliszowych, zbudowana z piaskowców gadulskich, pod szczytem Łamanej Skały (928 m n.p.m.) w pobliżu znajduje się wodospad na strumieniu Dusica.

W rejonie Łamanej Skały o pow. 71,8 ha z występującymi tam ponad stuletnimi okazami świerków, rzeżuchą trójlistkową, storczykiem okołolistnym i charakterystycznymi skałkami zbudowanymi ze zlepieńców. Warto dodać, że jest to stanowisko naturalnej świerczyny górnoreglowej.

Usytuowany w rejonie Kocierza (879 m n.p.m.), o pow. 49 ha, chroni fragment karpackiego bukowego lasu o naturalnym pochodzeniu.